Ósse, n. m. – Osso, ossa. Aneddoto: Nu chène ddumanne è n’atu chène che n’òsse mmócche “dè ndó vì ?”; pe respónne “dè Sèn Pàvele”, èprènne a vócche, i chède l’osse chè vè ffenì mmócche èll’atu chène. Pe ce repegghjè l’òsse ‘u chène sènpèvelèse fè a stéssè dumànde èll’atu chène, chè respónne “dà Sérre” tenènne strétte l’òsse mmócche (Un cane chiede a un altro cane con un osso in bocca “da dove vieni?”; l’interpellato per rispondere “da San Paolo”, aprendo la bocca, gli cade l’osso che va a finire in bocca all’altro cane. Per riprendersi l’osso il cane sanpaolese fa la stessa domanda all’altro cane che risponde “da Sèrre” tenendo ben stretto l’osso in bocca). Jè pèlle e òsse (è magrissima/o); ‘u chjènghére tè dète cchjù òsse chè carne (il macellaio ti ha dato più ossa che carne). | ultima modifica di pagina: 05/11/2018 16:04:05 |